کد مطلب:171852
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:272
عیدی خداوند متعال
من احب الحسن و الحسین احببته و من احببته احبه الله و ادخله جنات النعیم و من ابعضهما او بغی علیهما ابغضته و من ابغضته ابغضه الله و ادخله جهنم و له عذاب مقیم. [1] .
من دوستدار حسن و حسین را دوست دارم و كسی را كه من دوست بدارم، خداوند او را دوست داشته و به باغهای نعمت در بهشت وارد كند و دشمن كینه توز و سركش بر آندو را دشمن دارم و كسی را كه من دشمنش دارم، خداوند او را به جهنم داخل كند و برای او عذابی پایدار خواهد بود.
پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم
نزدیك عید، امام حسین علیه السلام و امام حسن علیه السلام نزد مادر ارجمندشان، فاطمه زهراء علیها السلام، آمده و اظهار داشتند:
مادر جان! بچه های مدینه لباس نو پوشیدند؛ برای ما لباس نمی خرید؟
فاطمه زهراء علیها السلام فرمود:
ان شاء الله لباستان آماده می شود.
سپس نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم رفته و خواسته خود را به حضرت گفتند و پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
الهی! اجبر قلبهما و قلب امهما.
بارالها! دل شكسته آندو و مادرشان را شاد فرما.
روز عید، حضرت جبرئیل دو جامه آراسته به زینت های بهشتی را به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تقدیم كرد و فرمود:
وقتی حسن و حسین از فاطمه لباس نو خواستند، پروردگار متعال جهت اجابت فرموده زهراء علیها السلام این دو لباس را اهداء فرمود.
پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم لباس هر كدام را به درخواست خودشان به رنگ سبز و سرخ یاقوتی آراست و به ایشان داد و هر دو با شادمانی نزد فاطمه زهراء علیها السلام رفتند و لیكن حضرت جبرئیل را اندوه و ناله فرا گرفت و فرمود:
رسول خدا! رنگ سبز را كه حسن برگزید، ناشی از سبز شدن تنش از خوردن سم و انتخاب رنگ سرخ حسین، ناشی از آمیخته شدن تن او با خونش كه از شهادت و بریده شدن سرش پدید آید، می باشد.
در اینجا رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم محزون گشت و اشك ریخت. [2] .
[1] كنز العمال 12/121، سطر 11.
[2] بحار الانوار 44/245.